Antichrist

Bere emazteari semearen ustekabeko heriotza gainditzen laguntzeko, senarrak, psikologoak, basoaren erdian galduta dagoen etxola batera eramatea erabaki du, hauxe da beraren seme txikitxoarekin azken uda eman zuen lekua. Baina terapiak ez bide du funtzionatu, emaztea era bitxian jokatzen hasten da eta natura ere bai...

“Anticristo” von Trier egoera garbian da: gidoi gogorra in crescendo, amaiera harrigarriaz, ikuslearen emozioak erabiltzeko era zuhurra, filmaren hizkuntzaren erabateko kontrola eta generoekiko jokoa, sarerik gabeko jauzia egiteko prest dauden bi aktoren arteko tentu klaustrofobikoarekin batera. Hau guztia, Danimarkako zuzendariaren erru, emakume, sexu eta minari buruzko ohiko obsesioekin.