Roberto Moso Gil
Musikaria, kazetaria eta idazlea
(Santurtzi, Bizkaia. 1960)
1977an Zarama taldea sortu zen, euskaraz punk-rocka egiten duena eta Robertok ‘ahotsa’ jartzen duena. (‘Santurtziko lagun koadrila bat, musikazaleak eta politikarekin inplikatuak, dibertitzeko modu bat zen’). Taldea 17 urtez egon da aktibo, 1994ra arte (nahiz eta 2009an berriro ekin zioten jarduerari).
‘Nahiko' singlea argitaratu dute (Discos Suicidas. 1982), ondoren ‘Zaramaren erdian' (Discos Suicidas. 1983), eta horrela bere lehen albuma (LP) ‘Indarrez '(D.S. 1984) sortzen da. Ez ziren garai distiratsuak izan diskoetxeentzat.
Aldi berean, Kazetaritza ikasi zuen, eta tokiko irratietan hasi zen lanean, 1984an Radio Euskadirako musika-programa batekin harremana hasi zuen arte (gaur egun arte. 2023). Une horretan taldea eta lana partekatu egiten du: ‘Nik uste dut taldearekin gertatzen ari zenaren kronikak egiten genituela. Beti gustatu izan zait nire betaurrekoekin errealitatea kontatzea panfletoak egitea baino, zer egin behar den esanez'.
Zaramako lehen etapako azken bi LPak ‘Sexkalektrik' (Elkar. 1991) eta ‘Binilo Bala' (Elkar. 1994) dira.
1991n ‘Cuentos y susedidos bastos' idazten du, urte batzuk geroago ‘Flores en la basura’ (Hilargi. 2003) idazten du, berak itzultzen duela ‘Loreak zaraman' (Hilargi. 2004). Jarraitu idazten… 'La radio encendida' (eitb. 2007) eta ‘Hautsa. (Paperezko Pompasen kontakizun liofilizatuak) / ‘Polvo. (Relatos liofilizados de Pompas de Papel)' (Erein. 2010). Prentsan El Correo, Muskaria, El Tubo edo Gara-rekin kolaboratzen du. Eta zaramatimesblogari eusten dio, gauzak kontatzen (kantatzen) jarraitzeko.
Fasera bisitak:
2376 Saioa 2020/01/28 Generación Anti Todo