top of page
Image-empty-state.png

Queyi

Musikaria eta diziplina anitzeko artista

(Palencia. 1966)


Queyi, japonieraz esanahi lasaia duena, gure gonbidatuak aukeratutako izena da [Eugenia López Nozal]. Filologia eta Musika ikasi zituen Salamancako Unibertsitatean, eta Zinema Madrilgo Erkidegoko Zinema Eskolan (ECAM). Madrilgo musika-kontserbatorioetan aritu zen errepertorioko pianista gisa 1998ra arte. Urte horretan Robert Lepage (antzerkigile quebectarra) kanadiarraren obra ezagutu zuen. Artista honen antzerki-unibertsoak eta -hizkuntzak sakonki markatzen dute, eta antzerki-ikuskizunetarako eta filmetarako musikak idazten hasten da, interes berezia jarriz objektuen eta itzalen antzerkian.


2007tik aurrera bere bakarlari karrera hasi zuen, literaturak eragindako soinu-mundu pertsonalago bat esploratuz. ‘Nada como un pez’ (2007) bere lehen diskoa Madrilen, Buenos Airesen, Montevideon eta Stockholmen aurkeztu zuen.


Madrilen urte asko eman ondoren, 2007an bere bizitza Ameriketara joan zen, bere bigarren diskoa, ‘El desayuno a mi modo’, Madrilen hasi zen, baina Montevideon amaitu zuen (2009). 


Lan honetan bere marrazkiak erakusten ditu, 2008an Juegos de Luargitaletxea sortu ondoren. Salamancako Goi Mailako Kontserbatorioko prestakuntza klasiko eta pianistaren ibilbide berri horrek Montevideora (galiziarrak hartzen dituen ohiko hirira) eramaten du, beste dimentsio batera. Diego Drexlerrekin (Jorge Drexlerren anaia) eta Ana Prada abeslariarekin kolaboratzen du, eta harekin ‘Queremos un carril bici' (2011) konposatzen du, bere hirugarren diskoa, Brasilen portugesez eta gaztelaniaz grabatutako haurrentzako diskoa.


Ibilbide horretan, Madrilgo Bebeserako Antzerki eta Musikaren Nazioarteko IV. Jaialdira gonbidatu zuten (2008), bere autoretza duen musikal bat aurkezteko: Caracubo, ondoren film bihurtzen dena (cm. 2011). Ondoren, bere laugarren diskoa atera zuen, ‘Q-U-E-Y-I' (2012), 2012ko azaroan Montevideoko Solís Antzokian zuzenean grabatua, maitasuna eta emigrazioa diskoko elementu gisa hartuta.


‘Canciones para teatro y cine’ (2013) eta ‘Canción azul que viaja’ (2016) abestiek musikaren jarraipena izango dute, musika, ikus-entzunezkoa, antzerkia, haurrak, etenik ez duen sormena eta putzuaren alde bateko eta besteko joan-etorriak uztartuz.


Fasera bisitak:

2334 Saioa     2018/11/27 Conversaciones alrededor de un piano que vino de Europa (fer) / Zama

Oinarrizko filmegintza: Conversaciones alrededor de un piano que vino de Europa  (flb. 2018) · Estos pianos son terribles (bideoklipa. 2018) · SURJO. Un poema de María Adela Palcos (bk. 2018) · Autores en vivo (bk. 2017) · Caracubo (flb. 2011) Concierto-Teatro Solís, Montevideo (2013) · El árbol de ramas de carne y hueso o Tres maneras fáciles de contar cosas (flb. 2003)

bottom of page