(Bilbo. 1961 – Bilbo. 2015)

Maskaradaantzerki taldean (1983) hasi zen aktore lanetan, eta 1987ra arte iraun zuen bertan. Ondoren, 1996an, Txirene Producciones konpainia sortu zuen, Patxo Telleria eta Lander Iglesias aktoreekin batera. Torito Bravo-k agerraldia eta apustu berria ordezkatzen du, urte hartan MAX musika saria irabazi zuen Jaume Sisaren musikarekin. 1999an Biruslana jarri zuten martxan. Horrelako zuzendariekin lan egin du, Pere Planellak: Agur Eire… Agur eta Mephisto, eta Lluis Pasqualek: La tempestad. Bere lan guztietan aldakortasuna eta indarra erakusten ditu, edozein pertsonaia sinesgarri eginez. Anton Abbadia (XIX. mendeko geografo eta esploratzailea) ikusgarria izan zen Anton Abbadia (2015) izen bereko bere azken antzerki-bidaia (pertsonaia), Patxo Telleriaren eskutik.

Bere debuta zineman Lauaxetarekin (José Antonio Zorrilla. Ondoren, Vacas (Julio Medem. 1992), Airbag (Juanma Bajo Ulloa. (1997) edo La comunidad (Alex de la Iglesia. 2000). Enrique Urbizu, Manuel Gutiérrez Aragón, eta abarrekin ere lan egin du.

Bere lana ere uztartzen du: antzerkia, zinema eta telebista. Telebistan, Olé tus videos-en aurkezle gisa hasi zen (1991-1992) eta Los ladrones van a la oficina (1993) pelikulan eskartzeren bat egin zuen. 1997an, Salvaren pertsonaia hartu zuen Querido maestro filmean, eta Raulek Compañeros (1998) lanean jarraitu zion. Horrela, tarte eta izen bat egiten da telebistan ere. Villalba ikuskatzailea izango da El comisario (2003-2007) lanean. 

Ospitale central-ean eta Manolito Gafotas-en parte hartuko du 2004an.

Gernika bajo las bombas (2012) minitelesailean Amaiaren aita izango da, edo Eusebio Amar es para siempre-n (2013), El ministerio del tiempo (2015) filmean inkisidorea izango da, tamalez, bere azken agerpena.

Zinemak eta telebistak 60 titulu baino gehiago dituzte atzean, 'savoir faire' lanaren erakusle. Itzul gaitezen zinemara, lehen aipatutakoaren ondoren, Aitor funtsezko zutabea izan zen (bigarren mailako aktorea) zinemagile askorentzat. 90eko hamarkadan Gonzalo Suarezekin lan egin zuen, Luis García Berlangarekin, eta joyita interpretatibo bat (Porky) utzi zuen Cachito-n (Enrique Urbizu). 1995).

2000 hamarkadan bere uhina areagotu zuen, Emilio Martínez Lázaro, Alfonso Ungria, Inés Paris-Daniela Fejerman bikotearekin A mi madre le gusta las mujeres(2002), Daniel Monzón edo Miguel Courtois.

2009 erronka berria da Aitor eta Patxo, gidoia idatzi eta kameren atzean jarri dira, Hodeiak margotzeko makina emaitza da, nerabezaroaren kontakizun maitekor eta maitagarria. Eta hiru urte geroago, beren opera primaren esperientziak animatuta, Bypassegin zuten.

2011n, Ernesto del Rioren Valeria descalza filmeko protagonista bihurtu zuen. Kameren aurrean egin dituen azken hiru lanak: 15 urte eta egun bat (Gracia Querejeta. 2013), Ocho apellidos vascos (Emilio Martínez Lázaro. 2014) eta Lasa eta Zabala (Pablo Malo. 2014). Parte hartu zenuen film laburrak aipatzeko lekurik gabe geratu gara.

Iruñako Gayarre Antzokian La calma mágicaantzezlana estreinatzear zegoela, joan egin zen (pena eta hutsunea). Hil ondoren, Fas zineklubak omenaldia egin zion, eta Patxo Telleria bertaratu zen. BETI GOGOAN!

Fasera bisitak:

1729 Saioa     2002/11/05   A mi madre le gustan las mujeres

1608 Saioa     1999/02/09   Cachito

xxxx Saioa      xx   Asiduo (cuando podía) asistente y coloquiante del Fas