Antxon Ezeiza Sansinenea

Zinemagilea

(Donostia. 1935 – Donostia. 2011) 

Zuzenbidean lizentziaduna (U. Valladolid), 1958an zineklubismoan sutsua, Madrilera Ikerketa eta Esperientzia Zinematografikoen Institutura zinema ikastea joan zen, eta han ezagutu zuen Elías Querejeta, film labur pare bat zuzendu zituelarik (1960 eta 1962). 1960an “Día de paro” film laburra ere egin zuen. Ekoizlea eta gidoilaria ere izan zen, eta zuzendari gisa egin zuen lehen film luzea “Último encuentro” (1967) izan zen. Garai berekoak dira, “El próximo otoño” (1963) eta “De cuerpo presente” (1965) filmak egin zituen. Madrilen Victor Erice, José Luis Egea eta Santiago San Miguelekin ere izan zuen harremana, Alderdi Komunistarekin lotuta. Eta ‘espainiar zinema berria’-ren korrontean sartu zuten. “Mina, viento de libertad” (1977) filmarekin Euskadirenganako hurbilketa politikoa sentitzen du, ‘euskal zinema’-ren erreferentetzat hartuz. Filmatzen jarraitu zuen 1995era arte “Felicidades, Tovarich”, eta Donostia Saria jaso zuen 1989an, “Ke arteko egunak” lanarekin (euskaraz filmatua). 

Fasera bisitak:

154 Saioa     1958/02/10